Bazı yemekler kokusundan anlaşılır,
Bazı insanlar duruşundan...
Onun için nerde görsem bir yalnız,
Hemen tanırım haldaşımı.
Kısa bir hikâyesi vardır aslında,
Özlem kendisine bir yol çizer,
Ve dizilir insanlar ekmek kuyruğuna...
Duyulmaz olur insan sesi,
Ve uzaklardan ayrılıkların şikâyeti duyulur;
Bahar gibi ince, hazan gibi sert...
Ağlayacak kadar büyüdü mü insan,
Yaşar bu l(imansız) duyguyu,
Sonra ne dili yabancı olur,
Ne de kıyafeti...
Üzerine bir cambaz ceketi giyer,
Duruşu yorgun olur,
Gözleri ecnebi...
Yürek başka yöne yönelir,
Adımlar başka yöne,
Ve denge bir nalbandın mekânında bulunur...
Merhaba sevdiğim,
Düşlerim sende kalmış...
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta