Gündelik yaşantımızda,
İş ve sosyal yaşamımızda,
Gittikçe hızlanan yoğunluk,
Enerjimizi çalmaya başlayınca,
Geliriz bazen tükenme noktasına.
Gururlarımızın,tutkularımızın,
Tutsağı olmaya başlayınca,
İç ve dış Dünyamızda,
Huzur ve neşe getirecek,
Dengeyi kurmakta zorlanıyoruz.
Düzenli ve disiplinli,
Molalardan mahrum kaldıkça,
Uğrarız verim kaybına.
Sürekli üretken olmak,
Aynı anda birkaç işi birden yapmak,
Dinlenmeye zaman ayırtmamak,
Tükenmişliğe yol açar.
İnsan robot değildir,
Bizi biz yapan değerler,
Sadece üretkenlik olamaz.
Kayıt Tarihi : 24.10.2008 22:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!