Denge Şiiri - Simge Özünlü

Çevrene baktığında gördüğün insanların sana acı vermesi,
Hastalıklı düşüncelerini kabartıp,
Hareketlerin dengesizleştiğinde,
Delirdi demeleri...
Sana yaptıklarını görmemeleri,
O sivri oklarını kalbine hiç acımadan batırmaları,
Sonrada hiç bir şey olmamaış gibi,
Kuru bir özürle hayatlarına devam etmeleri...
Geçip karşılarına;
.........
Bağırıp çağırmanın,
Ne kadar kırıldığını,
Zamana rağmen yaranın kapanmadığını söylemenin
Ne anlamı var ki.
Kaybedilen,kaybedilmiş,
Her şey yitip gitmiş.
Kanayan kalbinden,
Çocuksu sevgilerini atmaya çabalamak,
Bunu yaparken hırçınlaşmak,
Kırıp dökmek istemek ama
Ağzına gelenleri yutmak,
Sessiz kalabilmek için,
Etini parçalamak,
Dişlerini gıcırdatmak,
Ötesini yapamamak...
Delirdi.
İçinde büyüyen,
Her an daha çok kızışan yanardağın,
Farkına bile varamayan uzak insanlar arasında,
Varolmaya çabalamak,
Dik durabilmeye çalışmak,
Sırtına vurulan onca kırbaç darbesine rağmen.
Direnmek,
Boyundan büyük dalgalar arasında nefes almaya çalışmak...
Ha birde herkesin aynı anda gitmesi,
Hani geldimi herşeyin birden, üstüste gelmesi gibi.
Dengesizlikler,dengesizlik,dengesiz...
Denge?
Büyük kaosların içinde denge aramak...