Karanlık geceler hiç gelmeyecekmişçesine gündüzlerle oyalanmaya,
Günleri, peşi sıra saymak yerine tek tek dokunmaya çalışmaya,
Şafak vaktine dakikalar kala saniyeleri hesaplamaya,
Okyanusun ortasında kalan minik bir damla olmaya,
Farkına bile varmadan büyük hayaller kurmaya devam ettim.
Çıkmaz sokaklar mıydı arayı bozan, yoksa ara yok muydu en başından,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta