Karanlık geceler hiç gelmeyecekmişçesine gündüzlerle oyalanmaya,
Günleri, peşi sıra saymak yerine tek tek dokunmaya çalışmaya,
Şafak vaktine dakikalar kala saniyeleri hesaplamaya,
Okyanusun ortasında kalan minik bir damla olmaya,
Farkına bile varmadan büyük hayaller kurmaya devam ettim.
Çıkmaz sokaklar mıydı arayı bozan, yoksa ara yok muydu en başından,
Sokaklar bile kırgındı, dargındı caddelerin aralarındaki mesafelere,
Gülüyordu yine de kaldırım taşları, en parlak güneşlere,
Bilseydi için için eridiğini; güler miydi yine de,
Hangi deli güler ki, eriyeceğini bile bile.
Kayıt Tarihi : 30.12.2023 00:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Onur Aldemir 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/12/30/deneyler-ve-denekler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!