“DÖN”ÜŞ
Yüreğime “Sus” diyebiliyorum artık, yüreğim söz dinlememeye devam etse de. Süslenmiş kelimelerin ardına saklanan menfaatleri görebiliyorum artık. İnsan sarrafı mı oldum ne?
Anlayamadığım hangi hakla yaşama sarılıp, hayal kurmaya nasıl cüret edebildiğim. Ama değişiyor her şey bu sefer, bakışlarımı çektim dünyadan. Merhaba derken görmemeyi becerebiliyorum. Yine şarkılarla akran oldu gönlüm. İmla kurallarına dikkat etmiyorum, ölçmüyorum heceleri; olduğu gibi, olduğum gibi.
Aslında artık yazmıyorum.
Ve gizemsiz bir veda’ nın arifesindeyim. Bu sefer gidiyorum. Ardımda hiçbir iz bırakmadan, zaten biliyorum gözyaşı olmayacak. “Dur, kal, gel…” Oysa ‘Paylaşmak’ kelimesinin hep olumlu yanlarını gösterdim yüreğime bu vakte kadar ve yalansınız Dostlar!
Sevmek ____ vurulmak adı her neyse ‘şekli Kadın’ tadı ömür olana…. Vurulmak ki saplantısız ümitlerin arasında kocaman bir çile aslında. Sevgili! ...... Sana da Elveda! ...
Ve şiir! tek dostumdun! ... Kendimi bildim bileli, hayat içinde yaşama ve duygulara anlam bulmaya başladığım günden beri, acı-tatlı, güzel-çirkin her şeyi senle paylaştım. Ben sana yasladım başımı, sen kağıtlara. Paylaştıkça dertlerimiz, dertleştikçe paylaşımımız arttı. Sensiz yaşayamayacağım adım kadar gerçek ama yalan dünya! Şiirim.. Sana da Elveda! ...
Dost! … Hani o hüzünlü her anımda ses kadar yakın, nefes kadar içimde olan ama hep uzağımda kalan; gözümün göremediği, gönlümün saramadığı ey dost! Çileyi ve neşeyi paylaştın paylaşmasına da ben’i benle paylaşamadın. Dostum oldun olmasına da “Dost” kelimesiyle anlaşamadın! Bir veda da sana olsun ömrümün en isteksiz tarafından…
Yüreğime “sus” diyebiliyorum artık…
Yüreğime “git” diyebiliyorum…
Haydi; içinde ne çile, ne umut, ne hüzün, ne sevda, ne aşk, ne dostluk … İçinde hiçbir iç olmayan bir dünya bul! Git! ...
Gidiyorum…
‘Dön’ melere bütün ‘Dön’ üşleri kapatarak.
15 Aralık 2005 Perşembe 10:15
Altındağ /ANKARA
Kayıt Tarihi : 15.12.2005 16:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Antoloji'nin en iyi şairlerinden biri olduğunuz konusundaki inancım hala devam etmekle birlikte bu yazdığınız şiir değil.
Ancak duygularınızı o kadar güzel , içden ve samimi bir şekilde aktarmışsınız ki ; insanda lirik bir etki bırakıyor.
Bilindiği gibi , şairler çevrelerindeki olaylar ve insanlara karşı çok daha duygu yüklü ve duyarlı olduklarından sanırım hassas bir döneminizde yazılmış bir yazı , düşünce ve duygu aktarımıdır bu yazdıklarınız.
Ama ne yazık ki , içinde ne çile , ne hüzün , ne sevda , ne aşk nede dostluk olmayan bir dünya bulmak çok güç hatta imkansız diye düşünüyorum..
Kısaca gidebileceğiniz hiç bir yer yok..
Bu dünyada yaşamaya mecburuz ...
Ama bu dünyayı daha güzel ve yaşanılır bir yer yapmak elimizde..
Sen ise , bunda başarılı olabilecek yegane kişilerden birisin...
Ve nereye gidersen git umudun , sevginin ve başarının seninle olacağına inanmalısın..
Saygılarımla..
‘Dön’ melere bütün ‘Dön’ üşleri kapatarak.
şiirin bütünü çok güzel ancak final süper....
kutlarım
Hür
Yüreğime “git” diyebiliyorum…
Beni hüzünlendirdin Mustafa, tesekkür ederim..
TÜM YORUMLAR (8)