elinde tuttuğun taşla bölünmüş yıkılmış ve dağılmış bir geceyi örseliyorsun.
acı çekmek için yeğlenecek bir yol mudur seninkisi? sonsuz gerçekliğe oradan gidilebileceğini düşünüyorsan eğer öykünü sürdürebilirsin.
ucunda ölümün olduğunu bile bile yalnızlığa bulanmayı, örselediğin her şeşin sesini dinlemeyi keyifle yapıyorsun.
bunalmışlığın en katı ağındasın ,yazık.
içinde uyanan sorulara dönüp dönüp yanıt arama; bulamazsın...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta