elinde tuttuğun taşla bölünmüş yıkılmış ve dağılmış bir geceyi örseliyorsun.
acı çekmek için yeğlenecek bir yol mudur seninkisi? sonsuz gerçekliğe oradan gidilebileceğini düşünüyorsan eğer öykünü sürdürebilirsin.
ucunda ölümün olduğunu bile bile yalnızlığa bulanmayı, örselediğin her şeşin sesini dinlemeyi keyifle yapıyorsun.
bunalmışlığın en katı ağındasın ,yazık.
içinde uyanan sorulara dönüp dönüp yanıt arama; bulamazsın...
Dönebilmek o dönüşü olmayan yollardan
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan
Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla
Devamını Oku
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan
Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta