Ne zaman her şeyi anlatmaya kalksam,o her şeyler bir şey oluveriyor.Sonra bir şeyler canımı sıkıyor,sıkıldıkça birkaç şey kalemimden dökülüyor.Geriye ardından bazı şeyler kalıyor.O bazı şeyler koltuklar ardındaki çay dökülmüş kağıdın üzerinde satırlara gizleniyor.İmgeler yalancı şahitlik ediyor.Noktalar kafasına göre her şeyi bitiriyor ve tam son derken virgüller hayata mahkum ediyor.Giderek büyüyor,büyüyerek gidiyor...Ardında nazımı nesre döküyor; adına seci diyor.Bir şeyler gizliden secde ediyor,bazısı yollar çiziyor mısralar arasına ve o yollardan sıyrılıp,yol alıp gidiyor...
Ne zaman tüm şeyi silmeye kalksam,geriye dönen kapılar kapanıyor.Mazi cellat kesiliyor,kesildikçe başlar kesileceği kadar kesiliyor kalemlerin.
Silgi hüküm sürecek! Ama yazmaya hüküm verecek,hiçbir şey silinmeyecek...
Her şey mantarlaşacak bir ekmek parçası gibi,üzerine salça niyetine kanlar sürülecek...''Her şey bitsin! '' derken bitecek...
Ama biten goncalar yerine kaktüsler olacak
Günahkar dillerde,zinalı gözlerde...
Hadi bit yine bahçemde Gülibrişim!
Bahar geldi çoktan yine,
Çekeyim kokunda mahkum kalmışlığı sessiz ve gizlice...
Kayıt Tarihi : 2.5.2015 01:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Deneme yazınız çok güzel.Düşünerek okumak,her şeyleri bir şeylere benzetip şekillendirdikten sonra arz ettiği manayı tespit etmek lazım.Herkesin kendi kafasında bir şeylerinin olduğunu düşünürsek, bu yazı kişilere göre farklı yorumlanabilir.Bana göre anlatılmak istenen her şey yalnızlığın ruh haliyle bir şeye dönüşmesi, ve içinden çıkılmaz hale gelmesidir. Bence çözüm tevekkül ile tefekküre dalmak her şeyin dönüştürdüğü bir şeyin ne olduğunun bilincine varmakta.O zaman görürüz ki her şeyler Fani Baki olan Bir.
Güzel yazınızı beyenerek okudum. Tebrik ediyor,sevgi selam ve muhabbetlerimi gönderiyorum.
TÜM YORUMLAR (1)