Calisiyordu cani cikana kadar, kendi evinde emanet gibiydi. Ne gülmesi gülme idi. Ne sevinci sevincti. Bir baskalasmisti o evlendiginden beri. Bir tek anne baba evine gittiginde o cocuksu hali üstüne geliyor. Esip gürlüyordu.kendi evinde bir yabanci, yada emanet gibiydi. Yaranmaya calisiyordu. Kendisine deger vermeyenlere. Ne yapsa olmuyordu cünkü o kendisi olamiyordu. Kisiligi de degismisti. Onlarin bir nalina bir mihina vuran davranislarina zamanla kilif arayip onlari hakli bile cikariyordu. Efendilerine hayatini adamis bir köle gibiydi. Uyanamiyordu o girdigi derin uykudan. Onunla konusurken insan onun duvarlarina carpiyordu.
13.05.2022 Bad Hersfeld
Zeynep Sekerci
Zeynep Şekerci
Kayıt Tarihi : 13.5.2022 01:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gercek bir hayat hikayesinden esinlenerek yazilmistir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!