Nerde o hep birlikte olduğumuz?
Hastahanede geldiği halde, bazen hala` oradaymış da evine gidecekmiş gibi hareket ediyordu. Bakıcısı ona burası sizin eviniz dedi. Akşam bakımını yapacaktı. Tuhaf hareketleri vardı. Birşeyler anlatmağa çalışıyor.ama ne dediğini anlatacak sözcükler bulamıyordu. Hastahaneye gitmesi onu ruhsal yönde değiştirmişti.. Dengesi ve konuşması bozulmus gibiydi. Pjamalarını giydirmek isteyen bakıcısına birşeyler anlatmağa çalışıyordu. Nerde o her zaman birlikte olduğumuz? Onunla birlikte süreceğiz. Bakıcısı önce onun hastahanedeki oda arkadaşını aradığını zannederek, evinize geldiniz burası sizin eviniz. O Salona çıkarak arayışına devam etti. Mutfağa doğru seğirtti tam o sırada karısı mutfaktan salona giriyordu. O bir elini kendi göğsüne diğer elini onun göğsüne vererek iste bu… her zaman birlikte olduğumuz. Aradığını bulmuştu. Gözleri nden mutluluk akıyordu. Bunun adı sevgiydi. Yalansız bir sevgi..o kadar duygulanmıştı ki bakıcısı onlara sevgi dolu gözlerle bakarken. Allahım sizi hiç ayırmasın dedi.
23.11.2012, Bad Hersfeld
Zeynep Sekerci
Zeynep ŞekerciKayıt Tarihi : 26.11.2012 01:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Unutkanlik hastaligi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!