Deneme Şiiri - Yorumlar

Sahi Sizler Kimsiniz? Hayatı şaşırtmaya devam ediyorum. Çünkü yazdıgım her satır senin için delil olarak kullanılabilir... Bazen İnsan Ne yapacagını bilemiyor. Bazen İnsanların yaptıklarına anlam veremiyor. Bazen de Sessizce bir köşeye çekilip acıları unutmak istiyor.. Unutmak.Evet orta halli bir kelime.Kimine göre zengindir anlamı baya vardır çıkamaz işin içinden. Dedim ya bazılarına görede kısadır aklında bittigi zaman unutur.İnsanlar degişken yaratıklardır.Her insan birbirinden her şekilde ve özellikle farklıdır. o yüzden yazıma şöyle devam etmek istiyorum. Birisini çok sevmişsinizdir ve sonra sebebi belli olmayan şekilde hayatınızdan çıkıp gitmiştir ama aklınızdadır falan filan her neyse işte başka birisine rastlarsınız.O rastladıgınız eski sevdiginiz kişiye benzer ve o yüzden Sevmek İstersiniz. Şimdi soruyorum size.O yeni rastladıgınıza Eskisini hatırlamak için mi seversiniz? Yoksa Eskisini unutup yeniden eskiden Yaşadıgınız Acıları yaşamak için mi? Biraz düşündükten sonra konuyu biraz daha açmak istiyorum.. Aşk ve ayrılık kavramlarını biraz anlatmak mesela.En basitinden Aşk ve ayrılık kardeş gibidirler.Aşk oldugunda ayrılık gelir bulur.Ayrılık oldugunda tekrar Aşık olma hissi kaplar içinizi.genelde bu böyledir yaşadıgım ve yaşayanları gördügüm kadarı ile konuşuyorum ve herkezin düşünceside birbirinden farklıdır o yüzden bana anlayış göstereceginizi biliyorum. Zaten Düşünceler Akılda canlanır ve hemen davranış olarak hareketlerimize yansır.Önemli olan düşüncemizin davranışlarımıza iyi yansıması. Hiç bir zaman karamsarlıga kapılmayınız,kötümser olmayınız.unutmayın Bu hayat kısır bir döngü.Kimin ve ya neyin ne zaman ne yapacagı belli olmuyor.Ama bunu önceden Anlamak ve tedbirini almak yine bizlerin yani İnsanların elinde.. Kendi karanlıgımda ben çok kayboldum,yanımda dost diyecek çok az insan vardı.İçimdeki çocuk ise her gün ayaklanırdı diger içimdekileri isyana teşvik ederdi. İçimdekilerle Sabahlara kadar çarpşırdık.bazen Çok yorulur bitkin düşerdim zafer onların olurdu. Ama şimdi hiç öyle degil.İçimdeki yaşayan Çocukları öldürdüm.Mutluyum artık.Ve Artık bazı hazları unutmuşum.Tekrardan onları arıyorum.Şimdi yine diyeceksiniz bu satırlarda karamsar bize karamsar olma diyosun diye* Bakın halimi görün gördügünüz kadar ve ondan sonra karar verin. Unutmayın ben ne anlatsamda boşa çünkü Koridorda dolaşan Emrenin Hislerini ancak en iyi emre bilebilir.Ve Dışardakiler sadece Gözlemlemeye Çalışır. Ve ben Bu yazının sonunda Ne yazdıgımı ve kime yazdıgımı bile bilmiyorum. Ama bildigim tek bir gerçek var oda ölüme terkedilmiş olmam.. Ve tekrar diyorum çevremdekilere. -Sahi sizler kimsiniz? Emre Akbulut (Bunlar kim?)