Deneme Şiiri - Emre Akbulut

Kırmızı Başlıklı Kurt Kırmızı Başlıklı Başka Bir Kurt Sarhoşluklarıma kulaklarımı kapatıyorum, bir niyet gibi kader denen sancılardan bir alınyazısı çekip bütün gün avare voltalar öldürmenin peşindeyim. Ya ben şiirler yazarım,hayat her satırda biraz daha eksilir.Yarım kalan cümlelerim olacak bir avuç toprak noktalar yerine.. Ölümden öte köy yok ve epey de oldu köye gitmeyeli,dostluklar bir yerlerde bıraktığım hiç kurumayacak birkaç damla yaş ve kırmızı bana hiç yakışmayan renk, ama bakmayın benim üzerimde iyi durmamasına, renklerin en şehvetlisiymiş, bu yüzden kanmış zavallı kurt kırmızı başlıklı kızın acizliğine, kurt olduğunu unutup merhametle bakmaya çalışmış o kocaman gözleriyle..Oysa kocaman kulakları vardı kurdun, kırmızı başlıklı kızı daha rahat duymak için, kocaman dişleri vardı, ama o kapıyı çekip kendine sunulan kötülükleri tekme tokat döverek.. Ne içindi bu gidiş... Olacak iş değil ya kurt aşık olmuştu kıza, oysa masallarda dilimize yerleşmemiş miydi davul bile dengi dengine yalanları.Kendi açlığından vazgeçip gitmelerdi bunlar..Gider başka masallarda karnımı doyurayım edasıyla... Ya bizi hangi masal saklar? ... Garip yaratıklayız aslında.Kurttan da farkımız yok.Esasında üç-beş cesaret biriktiririz, sonra bunları vazgeçmek uğruna heba ederiz ve tek atımlık barutumuzu da teselli niyetine harcarız. Her işte bir hayır vardır hep dişlerimizin arasına takılıp kalır.Oysa hayat bizi beklemiyor.Biz ise bu yağmurdan bulut çıkar mı hesaplarının ortasındayız ve bir saatten sonra değiş tokuş adına yaşamaya başlıyoruz.Bazen ayrılık alıyoruz, vedalar veriyoruz yerine.Bir sevaba bir günah, sevilmemeye de vazgeçişler bırakıyoruz. Vazgeçmeler karlar altına gömdüğümüz korkularımız gibi, güneşin ilk sesiyle başımıza musallat olurlar... Her yiğidin harcı değil.Biraz unutmak gibi ama; sonu var.Sil baştanları severiz biz.Yeniden başlangıçlar heyecan katar bakışlarımıza.Sonra bir ömür ayrımı ve peşimize getirdiklerimizi orada bırakıp yeniyi aramak,yıkıp yıkıp baştan inşa etmeler kolay gelir bize. Vazgeçersek eğer her şeyin iyiye çalacağını sanıyoruz ve kelepir zaferler ile yetinmeler,içinde bulunduğumuz anı kurtarırken hayatımızı boşluğa sürüklüyoruz ve hiçbir şeyi değiştirmeye yetmiyor gücümüz.Vazgeçmelerin köşesinden döndüğümüzde aynalarda aynı geçmişle beliriyoruz.Madem geçmiş bizle gelecek savaşalım yıkıp yıkıp ömrümüzü zaman aşımına uğratacağımıza, yaptıklarımız gözümüzün önünde bir yerde dursun biz yeni bir yaşanmışlık inşa edelim, kurdun yaptığı gibi... Gitti karnını başka masallarda doyurdu, kırmızı başlıklı kayıpları bir masal kitabında tozlar yutarken yeniler düşlerini, gün olur Tarkan a yoldaşlık yaparken görürüz, gün olur bir partinin simgesi, gün olur dağlarda ama hep kırmızı başlıklı kayıpları gözbebeğinde.... Vazgeçmeler karlar altına gömdüğümüz korkularımız gibi güneşin ilk sesiyle başımıza musallat olurlar... Emre Akbulut Sosyo 2011 Denemeler serisi -Kırmızı başlıklı kurt