Gel de demedin yüreğime davetkâr bir sesle… Hep kaçtım senden ömür sürgününde… Oysa en çok seni sevmiştim biliyorsun…
Sabah oluyor ve yine akşam…
Bütün kapılar bana kapalı şimdi. İhtimal bile değil başka kapılarda uyumak. Bir tek senin eşiğin, bir tek senin paspasın huzur veriyor …
Ben gel demeni bekliyorum bir gece ansızın. Sen “gel” de demiyorsun. İçim kanıyor biliyor musun? Oysa sen “gel” desen ben nasıl geleceğimi biliyorum.
Bütün mevsimler hep aynı sen olmayınca…
Ha kar yağmış, ha küresel ısınma. Kimin umurunda!
****
Kan ter içinde gece
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Devamını Oku
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
