deneme // İyi Geceler Aşkım

Gel de demedin yüreğime davetkâr bir sesle… Hep kaçtım senden ömür sürgününde… Oysa en çok seni sevmiştim biliyorsun…
Sabah oluyor ve yine akşam…
Bütün kapılar bana kapalı şimdi. İhtimal bile değil başka kapılarda uyumak. Bir tek senin eşiğin, bir tek senin paspasın huzur veriyor …
Ben gel demeni bekliyorum bir gece ansızın. Sen “gel” de demiyorsun. İçim kanıyor biliyor musun? Oysa sen “gel” desen ben nasıl geleceğimi biliyorum.
Bütün mevsimler hep aynı sen olmayınca…
Ha kar yağmış, ha küresel ısınma. Kimin umurunda!
****
Sen şimdi ne tür bir yataktasın kim bilir! Belki kuş tüyü! Belki sünger! Hangi duyularda, uykuda mısın yoksa uzanıyor musun?
Uyuyorsundur eminim. Sen uyumayı seversin, yumuşak anne kucağı misali yataklarda. Yastığın kaz tüyü ve çarşafların rengarenk, pahalı yatak örtün…
Kim bilir hangi iklimin rüzgarıdır üstüne esen.. Yine ağustos sıcağında koca şehir bir başıma. Birde yokluğun. Düşünsene yokluğunu!
Sahi neyin gitmesiydi yaz günü… Sahipsiz bırakıp nereye gittin, bilsem!
****
Biliyorsun seni tanıdığım günden beri uykular haram bana… Oysa sen uyurken çok güzel olursun düşünebilirim.
Bu gece nerde uyuduğunu bilmesem de…
İyi geceler sevdiğim.
İyi geceler aşkım.

Ankara 08.08.2008