pişmanım dön yargıla beni. içim ateş kuyusu gelmeyin üzerime ey şehir halkı.sizin kadar yüreğimi satmadım ben bu şehre.surlarımda hala güvercinler var ama pişmanım işte.dön yargıla ölüm olsun gelişin ey aşkın beyaz kanatlı ecesi....
karanlık hiç bu kadar siluetler taşımazdı bu uğultu hengamesi çığıran sessizlik ağlayan gözler. bu nasıl bir nefes her soluk alışımda baldıran çiçekleri saçılıyor çiğerlerime..hadi gece git başımdan nerdesin dolunay nerdesiniz yıldızlar...
korkuyorum yorgunum kaçmalıyım ama nere. yüzlerde hep aynı maske. tut ellerimden heybemdeki son tesellim.liman bulalım bu şehirden sonsuzluğa.su gibi gidelim yağmur gibi hüzünlü inelim toprağa.evet gidelim toprak altına...
hayır! ! ! hayır! ! ! gitmeyelim kalalım bu şehirde o da dönsün. çünkü onsuz nere gitsem bu şehir gelecek peşimden hemde o yüzü maskeli insanlarıyla, biliyorum..
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu yürek; çok, ama çok kuvvetli olmalı... Bu kadar güzellik ve duygu taşıyan yürek hiç bir yere gidemez... İçinde umutları çoğaltır. Dört bir yöne ışıklarını yayar...
İnanıyorum ki, çok kitap okuyan, çok dolu bir insansınız... Yurdumuzun sizin gibi gençlere ihtiyacı var...Başarı ve mutluluk dileklerimle...Hâlenur Kor
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta