Adam kendini ifade etmekten zorlaniyordu. Kelimeleri bulamiyor anlatamiyor du.
Bir seyler anlatmak istiyor du. Bocaliyor du, caresiz bir ruh haliyle, kendisini icinde bulundugu
Durumu anlatacak kelime bulamiyordu. Eskiden cok büyük bir el isi ustasiymis, marangoz mus yaptigi
dolap bile hala ilk günkü gibi tertemiz cilali duruyordu. Cok güzel bir de karisi vardi. Oturakli düzenli
yasamin büyük bir kismini arkasinda birakmis. Bakimli güzel bir bayan on da da unutkanlik
baslamisti, ama kocasinin unutkanligi cok baskay di. Sanki cocukluk yillarin da yasadigi tramvaya
dönüs yapmisti. Beni annesine mi bacisina mi benzetti bilemiyorum. Bize´de kendisi pek yabanci
gelmedi insan olarak , konustuk cok yasadigini ölmek istedigini söyledi. Zamaninda cocuk´ken
savastan ormanlik alana kacmak zorunda kalmis, ac susuz korku dolu dakikalari O ´nun ruh halinde
insan hissediyor yasadiklarini, belki diliyle degilde beden diliyle cok güzel anlatiyor. Agaclarin
arkasinda her an biri gelir de kendisni bulur diye cok korkmus.Yaslaninca o yasliligini gülüp
eglenerek karisiyla zaman gecirmesi gerekirken, korkularla geciriyordu. Huzuru yok du. Belli ki ac
kaldi susuz kaldi, belkide anne ve bacisi zamaninda ona yemek götüremediler, üstüne örtecek bir
yorgani veya bir paltosu da yoktu, ormanin karanliginda kaderine terkedilmis korunmasiz bir cocuk;
hic bir cocugun bu tabloyu yasamamasi icin savasa hayir. Allah hepinizin yüregine sevgi, beyninize
adilce düsünme yetenegi, kimsenin gazina gelmeden dogru hareket etmeyi nasip etsin. Hic bir dil, din
irk ayirimi yapmadan.
Bad Hersfeld,
Zeynep Sekerci 17.10.2023
Zeynep Şekerci
Kayıt Tarihi : 17.10.2023 16:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yasamin icinde
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!