Basit bir insan sevgiyi nasıl öldüreceğini, değerli bir insan da kazanacağını düşünür.
Bu cümleyi kurarken emin ol beni nasıl kazandıgını ve benim seni nasıl kazandıgımı baya bir düşündüm.
Sevgi ve aşk gibi degildi seninle göz göze gelmelerim sanırım daha öte birşey olmalıydı.
... bir düşü düşlere dalmaksızın kavrayarak
bulutu kapsayarak açmadan buluta içtekini
tanıdım ama kimin nesiymiş diye düşünürken hayatımın anlamı oldugunu anladım.
Sevgilerini en kötü şekilde kullananlar, en çok sevginin kısıldığından şikayet ederler:
Ama bizim ki öyle mi? Git gide artan bir sevgiyi kısıtlamak mümkün mü?
Aşk girdi mi araya insan acıya da doymaz olur. Bırakır kendini, çırpınmaz bile. Kurtulamayacağını bilir. Kim kurtulmuştur ki bugüne kadar aşk acısından. Kim? Aşk değil mi bu varsın acıtsın denir. Neler çekeriz, uğruna neler feda ederiz. Ama o ne yapar,ne eder kalpleri fet edip insanın canını acımasızca yakar.Yemeden içmeden keser insanı.Gözü ondan başkasını görmez.Zaman adeta kıtlenır.
Biz aşk acısını keyifli birer bira içer gibi yaşıyoruz yaşıyacagızda.
Anlayacagınız sevgimiz acıdan ibaret degil yaşaması zorluklardan geçen dikenli yoldan üstünden dikenlere basmadan geçmek gibi.
Uçarak aşk edasıyla bir çınar agacının gölgesinde uyumak beraber.
Bizim en çok Ankaranın neresinde olursa olsun sogukta başbaşa kalıp saatlerce oturup vakit geçirmelerimizde olmuştur.
Hatırlıyorumda şimdi bu güzel günleri eskiye dönmek yerine yeniden o güzel günleri fazlasıyla yaşamak istiyorum.
Ve hayatım yanımda sen varken duygularımı anlatmak yada benim diyişimle bunları yazıya dökmek bir hayli zor.
Karamsar bir şair gibiydim zamanında ama Aşkı ve Sevgiyi en büyük derecede yaşayıp bunu anlatmak zor geliyor işte.
Ama her şeye rağmen güzeldir. Ona dokunmak, gözlerine bakmak onun için heyecan duymak... O denilince akan sular durur. Ordaki herkes beyaz o kırmızı olur. Onunla konuştuklarınızı eve gelince kapıyı kapatıp çekilip odanıza bir bir tekrarlamak size en heyecan verendir. Şunu şöyle deseydim böyle yapsaydımlar tekrarlanır durur aklınızın ondan arta kalan biryerlerinde. Sizi sarıp sarmalar şefkatlice, yumuşacık aşk denen o hoş şey. Mutlu olursunuz.
Ben mutluyum ki anlatıyorum sizlere daha dogrusu anlamanız için kafanıza felan vurmak istiyorum.
Ben ne olursa olsun sevginin bir acı olmadıgını ve güzel bir şey oldugunu sizlere anlatmaya çalıştım.
Saçmalayarakta olsa bunu satır sonlarına gelip başardıgımı görmek bana mutluluk veriyor.
Çünkü aşk insanoğlunun sahip olduğu en güzel armağandır. Her insan aşkla birlikte kendini dünyanın en mutlu insanı hisseder.
Aşksız hayat olmaz ise olmazdır.
Ben buldum fazlasıyla sizlerede en yakın zamanda bulmanızı tavsiye ederim.
Emre Akbulut
Parmakları kırık olmayıp kalem tutabilen korkak bir yazar sadece.Biraz keşfedersen anlarsın beni.
Emre AkbulutKayıt Tarihi : 17.12.2011 06:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!