Cok saf ve yalansiz yetistigi icin iki yüzlü dünyada bir yer edinmeye calisiyordu. Konusmasini bilmiyordu. Dogru buldugu seyleri utanip söyleyemiyordu kimseyi kirmak istemiyordu. Kimseyi kirmadigi icinde kendisi kiriliyordu. Bu girdapta kurtulmasi konusmasina bagliydi. Ya konusup fikrini söyleyecek. Yada susup kabullenecekti. Degisim acisiz sancisiz olmuyordu. Bu güne kadar dogru dürüst karar vermek zorunda kalmamisti. Ondan zorlanmamisti. Problem cözmek. Problemin adini koymak. Hislerini sözcüklere dökmek…. Ne kadar zaman aliyor degil mi? Insanin kendisi olabilmesi.
07.01 2022 Zeynep Sekerci
Zeynep Şekerci
Kayıt Tarihi : 7.1.2022 02:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!