Deneme/ask Yalani IV Şiiri - Zeynep Şekerci

Kisir bir döngünün icine girmis sanki dönüp dolasip duruyor,evin icinde volta atiyor bir duygu kaosu icinde dönüp duruyordu. Cocuklara bakiyordu. Bir anda verecegi kararin geri dönüsü olmadigini hissetmek onu korkutuyordu. Nereye gidecek kendisi yalniz degildi, Cocuklar vardi. Karar veremiyordu. Böylede yasayamiyordu.O gercek ask sadece sevdigine ait olmak onunda sana ait oldugunu bilmek,insanin damarlarinda akan kanin sadece ondan yöne akmasi katiksiz sevgi. Onu öylesine sevmisti. Simdi ise yüregini acitan bir seyler vardi. Anlam veremiyor. Bir yere koyamadigi duygulari vardi. O ise gitmeden kahvaltisini verdigi sevdicegi nin keyfi yerinde. Rahatsiz olan kendisiydi. Bayagi aci cekiyordu.Ev sanki ona kocaman bir hapishaneye dönüsmüs volta atip duruyor. Bosa koyuyor dolmuyor, doluya koyuyor almiyordu. Sabahtan aksama kadar düsünüp duruyor, bitap düsüyor o gelince hersey yolundaymiscaina ona duygularini bildirmemeye calisyor. O gelince yemegini indiriyor sanki gözünün icine bakiyor dikkatini cekmek ister gibi ne yapsa nafile o eve gelen bayan misafirle televizyona bakip gülüp sohbet ederken kendisine git yat dinlen diyordu. O ise dinlenemiyordu. Zaten tüm gün cocuklarla ve kendi kendisyle bir yere koyamadigi duygulariyla ugrasiyor aksam bitmis gibi oluyordu.
14.12.2021 Zeynep Sekerci