Yürüdü….yürüdü.. birden ne kadar caresiz oldugunu gördü… Hic bir seye hazirlikli olmadigini hissetti..Öyle pat diyede ayrilinmiyordu. Okul yillarinda ögretmenin birini hatirladi “bekara avradi bosamak kolaydir”. Simdi anliyordu. Önünde durdugu bos kiralik evin. Bir anlik kararla burayi kiralamayacagini. Zaten gözüne dolan yaslari icine akitmak istesede onlar yanaklarindan asagiya akmaga devam ediyorlardi. Tanidik kimseyle karsilasmak istemezcesine yeniden yeniye eve döndü. Artik iki yabanci gibi yasayacaklardi. Belkide ayrilirlardi. Onu göremeyecegi kadar uzaklara giderdi. Acisisni sizisini kimse görmemeliydi. Eve döndü. Bitmis gibiydi.
17.07.2010 Bad Hersfeld, Zeynep Sekerci
Zeynep ŞekerciKayıt Tarihi : 7.8.2010 16:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!