Sisli, karanlık bir geceden yazıyorum. Kırık bir sokak lambasının ışığında, bir kaldırıma çökmüş ,yine kalemim elimde oturuyorum .
Yazacak kelime çok ama zifiri karanlık bu kelimeleri bembeyaz kağıda dökmek istemiyorum .
Kulaklarımda bir uğultu, beynimi delik deşik ediyor.Beynimin içindeki tüm hücreler bu sesin titreşimleriyle alev alıyor.
Kulaklarımı kapatıyorum ama ses daha da yankılanıyor sanki
Haykırmak istiyorum, ciğerlerime birikmiş tüm çığlıkları,tüm feryat ve figânları avazım çıktığı kadar bağırıp boşaltmak istiyorum.
Bir girdabın içine girmiş aynı yerde dönüyor, dönüyor ama savrulmaktan da korkuyorum
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta