Deneme Şiiri - İlhan Önal

Çevrelendi mavi… Ayaklarım nasılda kuytusunda denizin, ıslak ve üşüyor! Taşlara seğiren ne çok küçük balık var. Toplandıklarında koca bir yosun sanırsın… Suda kırılıyor yosun ve taş, ayaklarım büyüyor okyanusa varacak kadar.
“Kayayı yalayan su, iştahının izini bırakır tuzuyla!” şu an da rüzgâr fısıldadı…
Bir duba askıda batıp çıkıyor… Yarısı susamış diğer yarısı çoktan boğulmuş! Tıpkı, bedenin düşünceden vazgeçmesi gibi; bir tarafı var olmanın telaşında, ötesi suya kıvrılmış, büsbütün soğuk!
Uzakta bir şilep kaptanına nazlanıyor ulaşmamak için… Bilirim, denizi en çok gemiler sever! Çünkü batınca
kaptan kaçmak için uğraşır filikasıyla… Denizin bağrına saplanır batan geminin sancakları, varlığa yurt olurlar sonra…
Suya teslim oluyorum, çünkü; insandan kaçıyorum… İnsan, erdeminde iki fikri barındırır. Biri kör kuyu gibidir,
öteki okyanus… Kuyuda sonsuz karanlık, okyanusta sonsuz mavilik vardır. Karanlıkta kayboluyorum, mavi ise
boğuyor… Ben maviye aşığım, maviye teslim oluyorum.
Peki ya martılar? Açlığın sevdalıları… Doymak bilmez nefs gibi! Evimin odasına astığım ayna yerine bir martı leşi assam hiç de yadırgamam kendimi… Kendimi izlemekten zevk alıyorum her baktığımda… Şimdi suya eğildim
aynı yansıma, martıları aç bırakan bu tanımsızlık olmalı? Dalgalı bir vitrin camını izler gibi bakıyorlar suya…
Kanatları nasıl da biçimli, rüzgârı kucaklıyorlar… İnsan ise kibrini kucaklıyor…
Suya varmak zor!
Bir çingenenin genetik çığlığı, ıslak bir ıstırap olmasının ispatı bir kayıkta gizleniyor! Çapa atıyor bütün çingeneler… Bir şair çingenenin sesi olmadan yaşayamaz... İşte bu sebeple yazıyorum, onlar edebiyatın köşe
taşlarıdır… Dilbilgisi gibi sevimsiz, yaşam kadar kadim…
Çirkin miyim? Evet, anam çirkin, babam çirkin, dedem çirkin ve onların önceleri hep çirkin… Yüzün güzelliği
yetmiyor denizi diriltmeye… Tüm maviler, balıklar, yosunlar, dubalar, rüzgârlar, martılar, kaptanlar, gemiler,
filikalar, insanlar, çingeneler, kayıklar ve dalgalar, bütün iştahlar ve varlıklar çirkin… Ama bizi var
eden şey bu çirkinlik…
Soyunuyorum…
Denize varacağım!