Yanlış okumadınız aslında şu yazının başlığını; ‘şamber’ yazıyor gerçekten de; misk-i amber midir, şahâne kamber midir, hâsı mıdır minderin; belli değil.
Bir anda gördüğünüz şu imlâ rezâletini, kimse bilmeden yok etmek istediniz, değil mi? Hilkat garibesini, gözünüze yakışmayan harf-i çöp olarak mühürleyip, cezasını kesiverdiniz! Ardından da, derhâl düzeltmek istediniz bunu, ‘çemberin merkezi’ olarak, gayri ihtiyarî… Çünkü birdenbire, merkeze odaklandınız istemeden; diğerlerini ıslâh etmeye kalkıştınız!
Oysa, öyle değildi gerçek: çemberin merkezi olan, yaptıklarının dünya için yeterli olduğunu düşünen kalemşörlerdi! Öyle ki; silahlarını çektiklerinde, vurur geçerlerdi atları; çevresinde dönenlerden kurulu bir ‘atlı karınca’dan ibaret olan onca haşerâtın, ortalığı kirletmesine ne gerek vardı ki?
Aslında dünya, öylesine yuvarlaktı ki; kendinizi onun merkezinde görmekten başka çareniz de yoktu! Merkezkaç kuvvetin etkisinde kalıp, üvey bırakılmaktan ürktünüz; çünkü bildiğiniz iki harfin az geleceğini biliyordunuz onlara! Aralarında yer kapmak için yarıştınız habire; her sayfada adınız olacaktı aklınız sıra; her şiirde de, iki dizeniz! Beyitler sanki size düzülecekti hep, yâd ellerin ağlamasına hiç aldırmayacaktınız. Hiç kimse solan mürekkebinizde, kendi kalemini göremeyecekti; onca yürek sizin için yaşayacakmış ve sizin için ölecekmiş gibi!
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta