İlk görüdüğümde sizi çok utandım ne yapacağımı şaşırdım
Hemen en sadık arkadaşım kalemle kelamlaştım
Dediki madem utancından konuşamıyorsun o zaman neden yazmıyorsun
Durdum,düşündüm haklıydı,bende başladım derdimi yazmaya
Sen benim için durmadan akan bu hızlı nehirde tutuncak bir daldın
Sen benim için dönülmez akşamın ufkundaki ışıktın
Sen benim sabah uyanma, akşam yatma, istediğini uyandıran şahıstın
Kısa ve öz biçimde sen benim hayatımın aşkıydın…
Abdullah Yiğit AkyüzKayıt Tarihi : 9.7.2023 21:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!