Sus artık... Onar delik deşik damarlarını.
Ya bırak rahat; ya da kopar at tek tek balkondan aşağı.
Sus artık... Çöz renklerini, temizle tozlarını son kez.
Ya da bırak kalsın kirli, üzerinde milyonlarca el izi.
Sus... Sakla yaranı avuçlarında, sakla ve yürü umarsızca.
Ya da bırak... Dur gitme. Anlat Kırmızı’nı sağır kulaklara.
Sus da yaksın karanlıkları bir kez daha gözlerini,
Ya da bırak imha etsin gözyaşların yavaşça gövdeni.
Sus işte... Çığlıkların hapsolsun yine göğüs kafesinde.
Ya da bırak, hikayelerin itiraf etsin tüm yalanlarını tek nefeste.
Sus ki şimdi, duy uğultuyla yankılanan güçlü öfkelerini.
Ya da bırak, taşı birkaç saat daha beynindeki zehri.
Sus artık... Sus! Yeter!
Tek saniyelik mutlulukların tadı kalmış damaklarında,
Son kez enjekte et damarlarına ya da bırak...
Boğ kendini uykusuz yastıklarının altında.
Özge AslanKayıt Tarihi : 25.3.2007 17:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!