Demedim hiç
Şairim ben
Belki denedim bi şeyler
Duygulara dairim ben
Bunca dünya telaşında
Uğransamda ara sıra
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Michel Angelo der ki,
Ben taşın içinde Musa 'yı görürüm önce ..Sonrasında keski'me tek bir görev kalır. Taşın içindeki Musanın kabuklarını soymak.
Abdurrahim Kahraman ne der peki...
Heykel sanatı ile şiir sanatını tefrik eden sözler eder.
Şiir gibi resim veya şiir gibi heykel sözüne mümasil sözler duymuşuzdur bir çoğumuz.Yirminci yüzyılın şiirleri reklamlardır diyenine bile rastlamışızdır.
Fakat hiç bir şeyin 'gibi' si 'kendi'si değildir.
Zevken idrak noktasında birbirlerine bulaştığından sözedilebilir sanatların. Ama orijinlerinde mutlak fark vardır.
Buraya yazdığım yorumlarda özellikle ressam şairler için bu konunun üzerinde durdum.
Örneğin Bedri Rahmi..
Şiirleri resim sanatının yedeğinde kalmıştır. Şiirleri görselliğe ve tınıya yani musikiye büyük özen göstermiştir.Yani zaman ve özen şiirleridir Bedri Rahminin şiirleri
Yahya Kemal de şiirlerini çok uzun sürede bir heykeltraşın yontu çabasına benzer bir özenle yazardı.Örneğin sessiz gemi şiiri ki 20 yılı aşkın bir süre demlenmiştir sanki görsel bir film senaryosu kadar net ve aydınlıktır. Sanki gemide uzaklaşan kartal tibet ve ailesiyle mendil sallayan filiz akındır.
Ölümün gerçek anlamı sanki bir önemsiz bir ayrıntı gibi olmuştur şiirde. Ben bu yüzden olsa gerek o şiirden pudralanmış bir ölü çehresi estet'ini alırım.
Şiiri şiir yapan en önemli yanı doğaçlama oluşudur bence. Zaman gerçek bir şiirin anaduygusundan aslında çok az şey değiştirebilir.
Eğer estetik çabası ile yüreğinize bir anda hücum eden ve asla bir daha doruk coşkusuna ait simgesini yinelemeyecek duygunuzu bozarsanız elinize pudralı ama hayatiyeti kaybolmuş bir harf yığını kalır.
Gerçek bir şair anaduygusunu asla anafikre tahvil edemez. Bu yüzden de asla gerçek şiirini yazdığına inanamaz. Ve işte bu yüzden de asla kendisine kamil manada şair diyemez.
peki ne der.??
Sanırım şunu der:
Demedim hiç
Şairim ben
Zaten
Anlamam heykelden
Abdurrahim Kahraman
Demedim hiç
Şairim ben
Zaten
Anlamam heykelden
Abdurrahim amca, bence siz ugrassaniz heykeL biLe yaparsiniz:) dünyada adam gibi siir yazmayi becerdikten sonra,duyguLarin gücünü kuLLanabildikten sonra,hersey koLay :) tabii ki siirinizi yine cok begendim,eLLerinize sagLık :)
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta