yüzüne hüznü denedim
tam oturdu
iyi bir terzi olabilirmişim
çıraklık daha mı yakışırdı
aslına bakarsan sana borçluyum
senden öğrendim bunu
çırağın mıyım yoksa hâlâ
dünkü çocuk mu
sana sonsuzu çalıyorum hep
acı çeken öykünülmeyecek
bu ruhu sarsıp hırpala
çizmeye bak sonra
kokun sarsın her yerimi
sana geleyim sana
bilmediğim sokaklarda
gözlerine gömüleyim
ölüp dirilip sıkça
bakma öyle bana bakma
ne ordayım / yukarlarda
ne buradayım / aşağılarda
bilinmeyene kanıp
kaçak bir sevişme sonrası
suçluluğunun olgunluğuyla
yaşıyorken herkes
bense kayıyorum sessiz gecede
çıkıp ağzımdan sözcükler
o derin boşlukta
hiç aklımdan çıkmayan
gözlerine doğru uçuyor
yüzünün kuşlarına
çırpıyor kuşlarım kanat
sen söyle bakalım
o hüzünlü yüzünün
neresindeyim şu an
bir çırpıda söyle
aşkta zaman kaybı
kan kaybından da berbat
Kayıt Tarihi : 24.4.2007 22:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!