Denedim Şiiri - Talha Özsarı

Kolay olmadı sanrılarımla yüzleşmek
Hangi tepeyi aştımsa
Bir yanılgı daha çıktı önüme
Diş geçiremedim,
Yalnızlığımı caddelere sürgün ettim
Neden kaf dağının ardındaydı anlaşılmak
Onu oraya kim koymuştu
Bunca yakınlık pozlarının arasında
Sırrını arayıp durdum
Siyahta parıldayan umudun ve mavilikte yüzen yeisin
Ayıklanmış batıldan hak devşirmeye kalktım
Devşirme dervişliğe çarptırıldım
Bir yolu olmalıydı yaşamanın
Denizlerin, posasından azâde bir berraklığı olmalıydı
Gök, her ona yöneldiğimde
Beni buyur etmeliydi
Bulutların yarıklarında
umutla saklambaç oynamaya
Mürekkebini acıdan ve umuttan damıtmalıydı kalemler
Ulu hocalar öğretmeliydi her gün
Nasıl ölümden kaçmadan yaşanırı
Dörtnala ona doğru koşarken

Bir anlamı olmalıydı yaşamanın
Reklam panolarının ve dolu stadyumların
bilmeye güç yetiremediği
Yeltendiği zaman onu anlatmaya
Duvara toslamalıydı kelimeler
Bir gün anlayacağım umudu
ölene kadar idare etmeliydi beni
Olmadı,
Her nefes kıymık gibi battı ciğerlerime
Kime meylettiysem yüzüme kapısını çarptı
takât yetmeyen soruların
Hata bendeydi
Nereye doğduğunu bilemeyenlere
Nereye öleceğini sordum
Belki de hayatı anlaşılır kılan
Zamansız ölümlerdir