İnattan önüme kaleler yaptın,
Hiç bir açık kapı bırakmadın ki.
Diyorsun uğrum da; söyle ne yaptın?
Peşinden bir adım attırmadın ki.
El ayak gözümü bağladın gittin,
Gelmeye, görmeye fırsat vermedin.
Yalvardım, yakardım haberler ettim,
Nuh dedin Peygamber, yine demedin.
Yeter ki sen bana bir kere gel de,
Sen beni o zaman koşuyorken gör.
Yeter ki sen bana bir umut ver de,
Sen beni o zaman seviyorken gör.
Aklını başından almaz mıyım ben.
Mâlesef taş kalbin, bu aşkıma kör
Bir küçük fırsat ver, dene istersen,
Sen beni o zaman seviyorken gör.
“İhanetlerin Şairi”
[email protected]
Kayıt Tarihi : 6.2.2007 19:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!