Düne kadar;
Süpürüyordum anlamı kalmamış
Tüm pespaye hatıraları,
Yerine yenisinin eklenmesine fırsat vermeden.
Çünkü;
Geçen tüm zamanlarda
Tanıdığım tüm Şairler martılara,
Ben yitip giden zamana ağlıyordum.
Ulaştığımdan beri
Zihnimin bir kıyısına sıkışmış kız çocuğuna,
Avuç içi kadar mavilikler
Çizmeye başladım,
Demir parmaklıkların arasında ağlayan ruhuma.
Hüzzam şarkıları mırıldanmaya başladığımdan mıdır nedir?
Artık doğuşuna şahit olmadığım sabahlarda
Kara hüzünlerimden
Sürmeler çekiyorum gözpınarlarımın ucuna.
Ne çıkar;
Çalamasam denizin rengini gözkapaklarıma,
30’Ocak’2009 Aydın…
Aylin BaşdemirKayıt Tarihi : 18.2.2009 13:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)