Demsiz Caylar Sokagi Şiiri - Selim Sar

Hayal ile sallanan mendillere ozenip
Gozlerime bakmadan biraktinya sen beni
Yollarimdan ayrilan adimlara dilenip
Karinca gururuyla es tuttunya sen beni

Egilmis agliyorsun bakmadinmi gecmise
Unuttugun her aninda katlettigin ben varim
Satir satir okusanda anlamsiz geldim ise
Her kacis yolculugunun ilk vagonundayim

Duygularin karmasik, agliyorsun sen yazik
Beklettigin gunlerin kabusuna hos geldin
Yol kusmus, hayat yoksul, kalp ise bulanik
Demsiz caylar sokagina, ayriliga hos geldin.

Bugulanan gozlerin kapaklari yorgunmus
Dus duyor kaldirimlar, tutar imis o beni
Bu bahar gununde yapraklar dahi solmus
Omur yalniz kal diyor, urkutuyor kis beni

Soguyan damarlarim eleminle titriyor
Olum sanki fisildayip ustume gelir gibi
Her ayrilik sahilden bir meltem getiriyor
Bedenim nemlenen demirdeki pas gibi

Selim SAR
10.03.2007 Birmingham