Demoralize Şiiri - Bilal İlhami Köksal

Ağlamak diye çok kısa bir yol buldum kendime
Sevgilerimi gözyaşıyla ölçüyorum
Bilmediğim şarkıların garip tadı
Bir de pamuk şeker sevdası
Yürümek;
Yorucu ve kaçınılmaz...

Küçücük bir ümidim bile yok
Bildiğim bütün yollar tıkalı
Gözyaşı sızıyor odamın duvarlarından
İstanbulda yağmurun eylül kokusu
Bir de elmalı şeker yapışkanlığı
Küfretmek;
İğrendirici ama mecburen...

Rica etsem yerine yapıştırır mısınız kestirdiğim saçlarımı
Konuşmamı ve kelimelerimi yavaşlatarak
Bir iett'nin yol gürültüsü
Bir boş minibüs beklentisi
Bir de ölmesi gereken soğanların masumluğu
Düşünmek;
Her zaman ve nedensiz..