Demokratik Manzara I Şiiri - Ahmet Öztürk 3

Demokrasi dediğin,
Kel kafaya taraklar.
Doldur küpünü doldur,
Boş kalmasın çanaklar.
Yandaşa, kodamana;
Ulufeler, kıyaklar.
Soygun, talan aleni;
Ama gizler dudaklar.
Her muhalif söyleme,
Hapisler ve kızaklar.
Ödül, fahri doktora;
Fır fır püskül, saçaklar.
Dini milli haysiyet,
Uzun uzun kavaklar.
Vatandaşta cep delik,
Hazinede kaçaklar.
Yıllardır aynı tezgâh,
Usta, kalfa, çıraklar.
Yorgunluğa bire bir,
Sayfiyeler, çardaklar.
Demokrasi dediğin,
Kel kafaya taraklar.

Gücünü halktan alır?
Her fırsatta kucaklar(!)
Menfaatte buluşur,
Tencereler, kapaklar.
Bir gurme edasında;
Diller, dişler, damaklar.
Aylık bakımdan geçer,
İşkembeler, yutaklar.
Helal, haram tıkınır.
Hiç boş kalmaz, kursaklar.
Semirdikçe kan yürür,
Pembeleşir yanaklar.
Toplu geviş getirir,
Öküz, camız, malaklar.
Etrafında pervane,
Aylak, çaylak, yamaklar.
Cevizler yerde biter,
Ağaçlarda kabaklar.
Vaatler toptan masal,
Eski çamlar bardaklar.
Gücünü halktan alır?
Her fırsatta kucaklar(!)

17.04.2011
15.55 Karapürçek
Ahmet Öztürk Mollamehmetoğlu