Mavi balon Şiiri - Refik Yeşil

henüz soğuk ta değil, yine de
kömür yığınları her sokak arasında,
balıkçıların sesi ise… sorma gitsin,
kapı önleri hangi sesleri taşır
girmiş bir kere birbirine akşamlar.

evde, sokakta ne farkımız var sanki
demokrasi, mavi balon…
kimi geçer, kimi durur.
baksana, ön duvarları yıkılıyor evlerin.
istinat duvarları çok önceleri kaldırılmıştı zaten.

siz, görmek istemedikçe
daha da özgür bakıyorum.
duvar diplerinde oturanlar;
hiç mi görmüyorsunuz karşıda oynayan çocukları?
iyi ki burnum hiç akmadı, yıllardır iyi ki....

arka mahallenin okulu kaç zamandır kapalı..
görür dedim biri, görür sonra birileri…
ezan seslerine uyanan birkaç kişi dışında, hani?
üzülüyorum, tan vakitlerinde öten horozlara.

balıkçıların sesi kulaklarımda
yüksekten dökülüyor sular
yazın da sırılsıklamım, kışın da
yaşlan yaşlanacaksan düşüncelerim.

hiç burnum akmadı ki
üstelik daha da özgür bakıyorum
sora sora, bazen de söylene söylene sabahlara dek.

Eylül, 2017 – bursa