Demokrasi Şiiri - Cuma Ali Çetin

Nasıl temiz pak sandım kir, pasağı hışı ben ?
İlk baharda yaşadım boran, kar'ı, kışı ben !
Farklı gördüm batıda kahpe içi, dışı ben !
İçinde ok var lakin tohum sanıldı bora...
Bider diye kayaya atılı demokrasi.

yahudi, hıristiyan bunlar her dem ittifak...
İşleri Mü'min yurda sokmak her zaman nifak.
İşin garip tarafı sezilmiyor tuzak, fak !
Ayaklar altında ki sanıyor kendin dora...
Hüccet edinmiş zulmü batılı demokrasi.

Müslümanım deyip te güvenenler kafire...
Verdiler Filistin de günden güne hep fire.
Dem ve rasi onlara, ok'u hep bize gire !
Kefere hazır bekler yelkenler her an fora...
Tank, top, füze, göz yaşı çatılı demokrasi.

Neden hep biz oluruz acz görüp baktıkları ?
Hep bizim yurtlarımız kahpece yaktıkları !
Yok onların ahreti kafaya taktıkları !
Sevinçleri beşeri kuru gürültü hora...
İnsanlığın çürümüş hatılı demokrasi.

Mal gibi adam bulup hakimsin deyip çöle..
Bölünüyor ülkeler olsunlar diye köle.
Amaç siyonist gülsün: ölürse Müslüm öle !
Şu İslam toplumunu düşürmek için kora...
Şeytani düzen için satılı demokrasi.

Cumali biliyor ki sizin yolunuz bayır...
Sizden gelen düzene bende diyorum hayır.
Emperyalistler bizi yakacak cayır cayır !
Kendimize gelmezsek bize kim kafa yora ?
Gitmez kalır burada yatılı demokrasi

Hüccet: Delil, kanıt.
Rasi: Hırs ve tamah.
Acz: Beceriksizlik. İktidarsızlık. Kuvvetsizlik.