Demokrasi Şiiri - Naki Aydoğan

Demokrasi
Seni kim yönetsin beni kim yönetsin?
Hangi yöne gitmeli?
Yediğimiz içtiğimiz düşüncemizi belirler
Ya yedirdiğimiz içirdiğimiz
Baktığımız diğer canlılar, diğer yerler de
Evrendeyiz tek başımıza evde
Nasıl bir demokrasi kursak
Daha dünyaca
Bir kuş en güzel kafeste
Bize özel bir sarayla yönetilsek

İlk demokrasi nasıl kuruldu?

Avcıyla avı kurdu.
İş var mıydı o zaman.
Aş ve eş arasında.
İş kişinin kendisiydi.
Kişi kendini konuşur işini konuşurdu.
Ama bilinç kazanılmamıştı.
Yeni yeni klan bilinci kazanılacaktır.
Hayat içgüdüseldi.
Bünyeler içgüdüsel tepki verdiğinden
Vücutlar kıllıydı. Akıl kılsaldı.
Doğanın dışına çıkma istemiyle insan
Dışsal güdüsüne vararak akılsal atılıma geçecektir
Doğadan kendini yalıttıkça
Kılları azalarak aklı çoğalacak araç gereçler edinecektir
İşte canlı varlığın işi kendisidir.
Akıl bu dürtü. Bünyeyi dürter durur.
Çıkart kendini dışarı aklın dışındakini dürtsün
Sanrım akıl ilk cinsel olarak dışa vurdu kendini.
Erkeğin kasları dışa vuruyordu kendini
Kadının ise göğüsleri
Sonra kokusu ve vücudunun zarifliği
Erkeğin beş duyusu beynine çöker ve kan basıncı
Erliğine ifade olur.
Hadi demokrasiyi kuralım evrim çalışsın.

Avcıyla avı
Toplayıcıyla topladığı
Aşı eşle paylaşmak işi eşle pişirmek
İçsel aklı harcamak dışsal akla atılmak
Dört duvar ördün sonra bahçe duvarı daha sonra bir kale ve bir sınır
Köy kurdun
Kurtlar ulusun köpekler havlasın
Toprak şahittir
Eldeki mızrak, kara saban önde öküzler
İşte ilk demokrasi
Doğanın yönetimi

Her doğanın miladı sıfırdır
Her doğan İsa’dır
Her doğan peygamberdir.
İlk peygamber Âdem gibi
Âdemdir.

Er kişinin işi kendisiyledir.
Aklını iyi kullana bilecek mi?
İşini iyi yapabilecek mi?
İyi bir adam çıkacak mı?
Göreceğiz adamlar adam olacakları gözetir.
Demokrasi gelişir.