Halkımı koydular kor bir çukura. Yürürken önünü görmesin diye. İnandırdılar bak bunca insanı. Zenginlerin olan demokrasiye . Demokrasisi diye bunca insanı. nasıl morfin gibi uyutuyorlar. Okoltuğa onu getirenlerin. Bu halk olduğunu unutuyorlar. Demokrasi deyip aldatılanlar. Benim masum,garip kardeşlerimdir. Nihayet anladım bu yalan dünya. İyilerin deyil kalleşlerindir.
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta