Halkımı koydular kor bir çukura. Yürürken önünü görmesin diye. İnandırdılar bak bunca insanı. Zenginlerin olan demokrasiye . Demokrasisi diye bunca insanı. nasıl morfin gibi uyutuyorlar. Okoltuğa onu getirenlerin. Bu halk olduğunu unutuyorlar. Demokrasi deyip aldatılanlar. Benim masum,garip kardeşlerimdir. Nihayet anladım bu yalan dünya. İyilerin deyil kalleşlerindir.
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta