Kurşuni renkler giydim çıktım sokağa içimdeki çocukla
Ben dolaşırken anılarda
Birden üstüme sindi garip bir hava
Sokağın başında bekliyordu beni
Yıllarca duyamadığım yalnız sesim
Kördüğüm olmuş kalbim , aklım ve ruhumla karışmış
Deli dolu fırtınalar içinde kayboluyorum sensizlikten
Öylesine değil kaybolmuşluğum
Öylesine değil hasretin
Öylesine değil nefeslerimin kimsesiz kalışı
Öylesine değil gözyaşlarımın ruhuma ilmek atışı
Öylesine değil bi başıma kalışım
Ruhumda deli sarmaşıklar
Damarlarımda akan kan keskin bir bıçak
Kalbimin içinde derin kuyular
Sessizce yürüyor ağır dişli bilinmezliğe
Sessiz yankılar hayat buluyor hayal alemimde
Muhabbet ehline selam olsun
Çaylar hep demli olsun
Şu virane ömrüme
Can dostlarım merhem olsun
Seyreyle şu haney-i viraneyi
Göreceksin bak
Gece sessiz bir örtü gibi serildi üzerimize
Kıyameti heceleyen sesleri gizlemek istercesine
Gece de bende bilirdik
o heceler gizlenmez böyle
Gecenin tam ortasında
Karanlığın gölgesinde
Oturdum bekliyorum seni
Sanki hiç gitmemişsin gibi
Geçen zamanın sessizliği
Kopardı benden bütün bildiklerimi
Ah benim yorgun yüreğim
Kanar kanar durursun
Taşırım seni ellerimde
Gideriz beraber meçhule
Tek bir ümidi kalmamış halimin
Yaşamak yanılgısı altında
Zamanın suları akmaya başladı
Geçmişin saati durdu
Gelecek bize koşuyor
Cevapsız soruların cevaplarıyla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!