Demlik Şiiri - Murat Özmen

Hani bir çay istemiştin ya benden
İçince ısıttı içimi dedin ya birden
Tüttü çayın buharı
Kaldı buğusu bardakta
Sözler kiyafetsiz, sarsıldım

Anı geri almak mümkün olsaydı
O çayın hiç bitmemesini dilerdim
Çay bitti, sen gittin Taksim'den
Ama ben hala İstanbul'dayım ruhen

Şimdi sensiz yudumluyorum çayı Ankara'da
Çay bitiyor, sen gitmiyorsun zihnimden
Ateşi sönmeyen bir demlik yüreğim
Kaynar mütemadi sana rağmen