Bilmem kaç ışık yılı uzakta,
Granit tohumlu bahçelerin arasında
Yaşıyorum seni.
Sende biliyorsun
Önemsenmeyeceğini,
Akasya kokulu, gül donanımlı
Pembe panjurlu evlerde.
Hiç olmadı fotoğrafın yanımda
Ucu yanık, içi kapkaraydı,
Unutmaya çalıştığımda.
Kiprit çöplerinin sorunlarından
Soğumaya başladığımda
Hediye ettiğin bir çakmağın da yoktu.
Seni terkederken bile
Tek başımaydım
ve
Tek başıma yaşadığım
Yokluğundu.
Kayıt Tarihi : 24.12.2007 11:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)