Demli Çayın Dumanı Şiiri - Ahmet Kale

Türk filmlerinin unutulmaz repliklerinden yolluyorum... Aşkımın susam kokan çıtır gözlerine...
Bazen bir Ayhan Işık oluyorum...
"Nayır"larla dolu Cümlelerim aşk üzerine...

Bu akşam veda vakti olmalı diyorum...
Turist Ömer'e dublaj bir sesle...
Dağıtmalıyım bu nikotinli havayı...
Duygusal ve bol uykusal sözlerle...

Şu oturduğumuz sandalyeler bile...
Kokuştu aşkımızın çay gevrek muhabbetinde... Rıhtımdaki gemi hafiften sallanıyor...
İçmeden sarhoş oldu senin derdinle...

Körfez kokusu içime doldu bana sormadan...
Simitin susamlarını sayıyorsun utanmadan...
Bak! İsyan ediyor demli çayın dumanı...
Tütmüyor ısıtmıyor dökeceğim birazdan...

"Bitmeli" diyorum usulca esnemeden kekelemeden... Müzik çoktan bitmiş darılıyorum El Roman Rafet'e... Ayrılık rüzgarları esiyor aniden...
Uyanıyorum uykudan senin sesinle...