Demli Çay Tadında Şiiri - Ozan Efe

gölgesinde hüznü kim yaşıyorsa
demli çay tadında uyananın sor
hecesinde vezni kim kaşıyorsa
kıdemli adında boyananın mor

bilgesinde yürün kimseni tanır
gecesinden sürün küseni sanır
yücesinden bürün süseni yanır
emli say yadında dayananın zor

bölgesinde özden yağarsa uşak
salkımında sözden renklice kuşak
alkımında gözden değmeli tuşak
nemli pay badında oyanının kor

esinde dolunca türkün söyleşir
yaprağı solunca türkü köyleşir
gönülde olunca türküm aylaşır
hamlı fay dadında doyanının gor

ozan efem durur eller giderken
ateşte kudurur yeller yederken
ılıkça yundurur deller diderken
gamlı ay cadında kayanının hor

180412denizli