Demli Bir Çay Şiiri - Selma Şanal

Bırakıp dargınlığı buluşsakmı ne dersin
Şart değil konuşmamız, demli bir çay içeriz,
Tıpkı eskisi gibi beni ikna edersin
Yine mavi sandalla, şu Boğaz’dan geçeriz.

Biter kırgınlığımız, hasretle sarmaş dolaş
Eskilerden bahsedip Beyoğlu’na yürürüz,
Martılara yetişip koşarak hoş bir telaş
Galata’nın gözünden, Kız kulesi görürüz.

Belki yalnızca susar, dalgaları dinleriz
Donar bakışlarımız usul usul denizde,
Hafif bir rüzgar eser, dokunur serinleriz
Çıkarız şu gereksiz gururdan ikimizde.

Belki bizim şarkımız çalar kısık bir fonda
Dans ederiz kim bilir görenler eşlik eder,
Duygular süzülürken bir sesle mikrofonda
Aşk kazanır yeniden ve ayrılık kaybeder.