Demlenmek II Şiiri - Tunga Eralp

Ben ülkümde sabit gördüm vefayı,
Dosta muhabbette buldum sefayı,
Bu dava uğruna her tür cefayı,
Gece gündüz çeke çeke demlendim.

Türk'üm, bu cihanda tükenmez derdim,
Nice acılara göğsümü gerdim,
Haksızlığa karşı dururum, merdim,
Bu şuurla çeke çeke demlendim.

Yolum uzun, git git biter değil ki,
Müşkülüm çok, hemen gider değil ki,
Yüküm ağır, pamuk şeker değil ki,
Hep yokuşa çeke çeke demlendim.

Bilen bilir hürdür aşık yüreğim,
Sevdam için sızlar burun direğim,
Söz dinlemez kayığımda küreğim,
Bir ters bir düz çeke çeke demlendim.

Dar gelir eynime mintanın yeni,
Çeksem genişlemez, uzamaz eni,
Yere doğru iter kaderim beni,
Ben yukarı çeke çeke demlendim.

Bence bu bendeki alın yazısı,
Hiç olmadım filancanın tazısı,
Türklüktür varımın yürek sızısı,
Öz aslıma çeke çeke demlendim.

Her işimde canlı tutup fendimi,
Türklük şuuruyla yaptım bendimi,
Soysuzlardan hep kolladım kendimi,
Uzaklara çeke çeke demlendim.