Demleniyorum Şiiri - Recep Altunkaynak

DEMLENİYORUM
Unuttum geçmişi sildim bitirdim
Tertemiz bir sayfa açtım getirdim
Sanmayın sakın ha aklım yitirdim
Yaktım da maziyi dem leniyorum

Susamış kalbime fidanlar diktim
Kuru kalabalıktan kendimi çektim
Umrumda değil zaten ki tektim
Harladım yüreğimi demleniyorum

Yoruldum demekten bıktım usandım
Bakmayın yüzüme artık uslandım
Kobus dolu uykudan yeni uyandım
Yaktım nargilemide demleniyorum

Gelene merhaba gidene bay bay
Olmuştum zaten ki aleme alay
Ardımdan konuşmak nede çok kolar
Takmam hiç kimseye demleniyorum

Meyve veren ağaç taşlanır durur
Her gelen yolcu bir darbe vurur
Kendini taşıyan yine dik durur
Yıktım duvarları demleniyorum
Recep Altunkaynak