Gel yak beni, ocak tüter
Bir oh çeksem çile biter
Yazın şeyda bülbül öter
Yâr uyanır, yel demlenir
Kalk baharda, üfle neyi
Dağlar taşlar, tanır beyi
Gelin bana verme meyi
Ben içtikçe, el demlenir
Bu alemde şaşan beşer
Mecnun sini, kendi eşer
Yel eserse yaprak düşer
Ozan ağlar gül demlenir
Duman gelip, çöker öze
Önce oğlan başlar söze
Göz kırparsa, alev köze
Yiğit yanar, kül demlenir
Kara Osman yakın haza
Ser gülünü vermez yaza
Kırk beş yıldır, aşık saza
Pir dokunur, tel demlenir
Kayıt Tarihi : 7.4.2018 12:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!