Demlendi Ömür Şiiri - Mahmut Cantekin

Dinle yavrum,
Davetsiz geldi zulüm…
Köz köz oldu ciğer,
Dağ bayır savruldu külüm…
Barikattır yürek beyin beden,
Bilsen kaç kez,
Geldi çarptı döndü ölüm…

Kâhta çayı ömür,
Coştu bahar aylarında,
Deli tay gibi…
Görmedi yazı,
Gülmedi bir gün,
Yarınlara baktı umutla,
Dolunay gibi…

Ağır havalarda,
Can gerildi yay gibi…
Kanatsız uçtu,
Entrikalar kalesi hedefe…
Ayaz vurdu,
Altın ile sedefe,
Girdi bulutlara ay gibi…

Kahpe tuzaklarda,
Direndi tek başına,
Koca bir alay gibi…
Dostlar zikzaklarda,
Aldandı safça,
Eridi ateşte,
Bakırda kalay gibi…

Binildi sırtına,
Yürütüldü tuzlu sularda,
Teker gibi şişmiş ayaklarla,
Gitti geldi tramvay gibi…
Güneşsiz dört duvarda,
Bekletildi yıllar boyu,
Demlendi kaçak çay gibi…

Yarım asırlık ömür,
Direndi demir ray gibi…
Bu son istasyon,
Son demdir artık,
Hazır alnı açık yolcu,
Kefen hazır,
Gün kırık fay gibi…