Demiyorum Şiiri - Baran Can

Toprağa gömdüğünüz
Silahları, çıkarın demiyorum.
Yele savurduğunuz kitapları,
Topraksız dağlara ektiğiniz umutları,
Kefensiz gömdüğünüz yoldaşları demiyorum.

Değirmende ağarttığınız saçları,
Düz ova da şaşırdığınız yolları,
Bir kere bile öpemeden,
Zindanda unuttuğunuz sevgiliyi demiyorum.

Kafanızı gömdüğünüz kumdan
Çıkarın diyorum.
İçinizdeki, kahrolası karanlığa hapsettiğiniz,
Yüreğinizi;
Paslanmışta olda çıkarın diyorum.
Çıkarın, yağlayın ve hazır olun;
Ne de olsa, herkesin
Bir atımlık da olsa
Barut kalmıştır yüreğinde…