Demiştim ya Şiiri - Mustafa Özbıyık

Ruhumda çizdim gözlerini
Mavi renkli kar beyaz gökyüzü
Silinmeye yüz tutmuş bakışlar
Akmaktan vazgeçen nehir
Ağlamaktan utanan yaşlar
Aldanmayı kaldıramayan bu beden
Uğruna yazılacak olan yalanlar
Boğazlanası sevdam
Ve bir dava uğruna dökülen nameler
Özgürsünüz hiç olmadığınız kadar
Sizi tutuklayan yüreğim istifa etti
İflas etti umutlarım umutsuz hayattan
Ardında kanlı olmasa da yaş bırakarak
Ardında delice bir deliliği savunarak
Umurumda sandılar bu dünyayı
Umursar mıydım beni istemeyeni
Boşluğa bakıyorum artık
Hiç bir şeye bakıyorum hiç bir şeymiş gibi
Ve hiçlik çekiyor beni içine
Ve hiçlik alıp götürdü o gözleri
Götüreceği bir ben kaldım
Bende gidiyorum dostlarım
Dostlarımın olmadığı yere
Bende gidiyorum sevdasız denizlere
Elveda diyorum evladıma
Ağlamayın demeyeceğim ardımdan
Aldatmadım kimseyi
Aldandım
Ama aldatmadım sevdiğimi
Elveda derken bile dizlerim titriyor
Gözlerim görmez oldu mürekkebin aktığını kâğıda
Son bir kez sevdiğimi söylemek istiyorum sevdiğime
Uğrunda hayatı feda ettiğime feda olsun bir can daha
Uğrunda oluştu mutluluğum
Uğruna döküldü bu yaşlar
Uğrunda tükendi bu ömür
Pişman olacaksın dediğin günlerden geriye
Pişman olmayan sevdalar büyüttüm
O sevdamızı alıp gidiyorum sevdiğim
Sevdanın geçersiz olduğu ülkede serpeceğim toprağa
Yeniden büyüteceğim yeşerteceğim sevgimi
Sonsuza kadar demiştim ya sonsuza toplayacağım onları
Sonsuzluk demiştim ya hani, seni sonsuza kadar seveceğim