Demişler Şiiri - Yılmaz Keçeci

DEMİŞLER.
Ìrmak kenarına çeşme yapilmaz.
Mazlum bir ahh cekse ah yerde kalmaz.
Köpek olan yerde değneksiz olmaz.
Yoksa gelir seni dalar demisler.

Danışan elbette dağları aşar.
Danışmayan yolda gün gelir şaşar.
Bekar olan günlük yüz hanim boşar.
Evliye bereket dolar demisler.

Taş atma çirkefe üstüne sıçrar.
Pekmez olan yere sinekler konar.
Cahil olan insan her söze kanar.
Cahili dost tutan yanar demisler.

Gelin getirdigi taht,a oturur.
Dostlar dosta acı sözü batırır.
Gönülsüz yenen aş karın agritir .
Gözün toksa mide,n kanar demisler.

Nere gitsen okka dörtyüz dirhemdir.
Caresize zaman en iyi merhemdir.
Ayriligin azi çoğu elemdir.
Ziyarete ömür konar demisler.

Yigit derler sakın canından olma.
Anadan babadan intizar alma.
Cömert derlersede canindan olma.
Aç tilki kümesi yarar demisler.

Doluya gel denir.bosa buyrulmaz.
Sular uyur amma düşman uyumaz.
Sultan sagir olmus rica duyulmaz.
Ne ileri geri karar demisler.

Kokutur kazani tek bir baş sogan.
Iltifatlar görür seven ve sayan.
Binme el atina kalırsın yayan.
Yularını her an kirar demisler.

Kurdun adı yaman ne tilkiler var.
Gariplerin olur arkası duvar.
Ana gercek aglar el kızı savar.
Elin aşı mide yarar demisler.
Yilmaz kececi./12/08/2003